DooHealthy

แม่นก คุณเสาวภา ธีระปรีชากุล สอนให้ลูกรู้จักการให้ สำหรับคนเป็นแม่แล้ว ลูก คือแก้วตาดวงใจ คือทุกสิ่ง

ที่แม่ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก แม่นก-คุณเสาวภา ธีระปรีชากุล คุณแม่ตัวอย่าง หัวใจแกร่งที่ต่อสู้และเรียนรู้กับปัญหาของลูกชาย น้อลูกหิน-ด.ช. ศิปปกรณ์ วันนี้แม่นกสามารถยิ้มและพูดได้ว่า ลูกคือแบบฝึกหัดยากที่สุดในชีวิตของเธอ ลองมาอ่านแบบฝึกหัดของแม่นกกันค่ะ

หลากหลายเรื่องราวที่แม่อดทนเพื่อลูก

ช่วงที่ลูกหินอายุ 6 เดือน เป็นไข้แม่นกพาไปโรงพยาบาล คุณหมอบอก "ลูกหินเป็นเด็กสมองพิการ" รู้สึกช็อกมากกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะตลอด 6 เดือนที่ผ่านมาเราไม่รู้เลยว่าลูกเราเป็น หลังจากนั้นพาลูกหินไปหาหมอเพื่อดูแลอาการของลูก ได้คำแนะนำว่า ลูกหินจะมีอาการเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ จากร่างกายท่อนบน ท่อนล่าง และจะเกร็งไปทั้งตัวเพราะสมองเสียหายมาก ให้ทำใจ และมีลูกคนใหม่ แต่เราขอสู้ แม้ว่าจะแพ้ก็ไม่เสียใจ แต่ขอให้เราได้ลองสู้ก่อนสักตั้ง จากนั้นทุกครั้งที่พาลูกหินไปภายภาพบำบัด ก็จดรายละเอียดที่นักกายภาพทำให้กับลูกหินทุกอย่างลงสมุด พร้อมๆ กับการลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง ไปอบรมกับมูลนิธีเพื่อเด็กพิการ (ขอบพระคุณมูลนิธิเพื่อเด็กพิการ) อย่างต่อเนื่อง หรือข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต, จากหนังสือ การเข้าไปอบรมในมูลนิธิเพื่อเด็กพิการทำให้รู้จักศาสตร์โดสะโฮของประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากที่ญี่ปุ่นจะมีผู้พิการจากสงครามโลกเยอะ เขาจึงคิดค้นศาสตร์นี้ขึ้นมาช่วย ลักษณะคล้ายๆ กับการนวดของไทย และการกายภาพบำบัด แต่เป็นการจับสัมผัสที่นุ่มนวล โดยมีอาจารย์จากประเทศญี่ปุ่นมาฝึกอบรมให้ แม่นกฝึกอบรมจนได้รับประกาศนียบัตร จากประเทศญี่ปุ่น และมาถ่ายทอดการเรียนการสอนของเด็กพิการทางสมองที่พัฒนาไปอีกขั้น เพื่อให้พวกเราเรียนรู้อีกด้วย

ต้องสู้ จึงจะชนะ

วันที่ลูกหินต้องเข้าโรงเรียน แต่ลูกกลับไม่มีโรงเรียนให้เข้าเพราะพิการเราจึงต้องเปิดบ้านเป็นสถานที่เรียนเปิดรับครอบครัวที่มีลูกพิการทางสมองเข้าร่วมกิจกรรมฟรี อยากบอกว่าเนื้อที่ทางสังคมมีให้กับเด็กกลุ่มนี้น้อยมาก การรวมกลุ่มกันจะช่วยทำให้หลายๆ ครอบครัวได้มาร่วมแบ่งปันเรียนรู้ซึ่งกันและกัน โดยเริ่มจากการชวนแม่ๆ แถวนั้นมารวมกัน เพื่อรับรู้ถ่ายทอดข้อมูล อยากให้พ่อแม่ทุกคนช่วยเหลือดูแลลูกได้ ใช้ชื่อโรงเรียนว่า 'ศูนย์การเรียนรู้แม่นก' สำหรับครอบครัวที่อยู่ต่างจังหวัดก็สามารถดูที่ www.cp-homeschool.com ได้ เพราะเราบันทึกความรู้ไว้สำหรับทุกคนทุกวันนี้ลูกสามารถยิ้มให้นกได้ เมื่อบอกให้ยิ้ม เขาก็จะตั้งหน้าตั้งตาทำทุกอย่างที่บอก รู้สึกดีใจ ชื่นใจที่เขาเป็นเด็กดี หรือเวลามีแขกมาบ้านบอกให้เขารับแขกเขาก็จะนิ่ง ไม่อ้วก ไม่ต่อต้าน ดูแลน้องๆ ไม่เป็นภาระให้กับเราและน้าๆ เขาสามารถดูแลน้องๆ เวลาที่แม่นกเห็นรอยยิ้มของลูกรู้สึกว่าเรามีความอดทน มีความสุขกับเรื่องง่ายๆ ได้เพราะเราผ่านอะไรมาเยอะ ลูกฝึกให้เรารู้จักคำว่าอดทน และมีความสามารถเต็มเปี่ยมสามารถดูแลลูกได้

การที่เรามีลูกพิการทำให้ต้องคิดบวกให้มากๆ เพื่อหาทางออกให้กับตัวเอง วันนี้พูดได้เต็มหัวใจว่า ภูมิใจมากที่มีลูกพิการ เพราะลูกช่วยให้รู้จักการให้ รู้จักการรอคอย รู้จักแบ่งปัน และสิ่งที่แม่นกทำ ก็มีผลดีๆ ต่อครอบครัวเพราะลูกหินดีขึ้น ครอบครัุวมีความสุข

เป้าหมายวันข้างหน้า

เวลาที่นกแก่และตายใครจะดูแลเขาก็คิดว่าจะเป็นอาสาสมัคร เพื่อถ่ายทอดความรู้ เพื่อให้คุณแม่คนอื่นๆ เราเป็นแม่เราต้องสู้ให้ถึงที่สุด จะเกิดอะไรก็ตามขอให้รู้ว่ายังมีแม่นกอีกหนึ่งคนเป็นกำลังใจ เรามีข้อมูลความรู้ทางเว็บไซต์ มีศูนย์ที่่สอนฟรี เพื่อเปิดโอกาสแบ่งปันให้เพื่อนคนอื่นๆ เพราะลูกหินไม่สามารถอยู่ในสังคมได้คนเดียว ลูกหินต้องมีเพื่อนคนอื่นด้วยที่พิการอย่างเขา เราจะบอกแม่ๆ ว่าให้เอาความรู้สึกดีๆ ส่งต่อคนอื่นด้วยเพราะสังคมคนพิการจะอยู่ได้ ก็ล้วนมาจากการที่พวกเราช่วยเหลือกันเองค่ะและสิ่งดีๆ ทั้งหมดจะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าขาดทุกท่านในสังคมให้โอกาสพวกเราเสมอทั้งช่วยเหลือสิ่งของ ช่วยบริจาคเพื่อให้พวกเรายืนได้ด้วยตัวเองอย่างยั่งยืน ขอบพระคุณด้วยหัวใจ